طراحی شاخصی نوین برای ثبت ﺗﻐﻴﻴرات قوس کمری

زمینه و هدف: ازآنجاکه ناحیه کمری در ستون مهره ها از نظر کلینیکی از اهمیت بسیاری برخوردار بوده و تغییرات در قوس و بافت های نرم اطراف آن نیز یکی از عوامل مهم درد های کمری است، لذا وجود یک شاخص مناسب دارای روایی و پایایی برای ثبت این تغییرات، قبل از هرگونه مداخله درمانی اهمیت زیادی دارد. این پژوهش به منظور طراحی و معرفی شاخص بالینی با روایی و پایایی مناسب برایاستفاده درمان گران انجام گرفت. روش بررسی: این مطالعه به روش توصیفی– همبستگی روی 36 نفر {28 زن (7/77%) و 8 مرد (3/22%)}درمحدودهسنی 84-16 سالوبامیانگینسنی 9/14±42 سال انجام شد.با استفاده از خط کش منعطف، قوس کمری - خاجی از روی بدن به دست آمد و مقایسه به وسیله رایانه و دستی محاسبه گردید که زاویه معرفی شده به عنوان روش جدید با زاویه خاجیاندازه گیری شده در تصویر رادیوگرافی همان فرد مقایسه گردید. سپس داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: ضریب همبستگی (r) بین روش کامپیوتری با روش رادیوگرافی و دستی به ترتیب برابر 99/0 و 68/0، بین روش دستی و رادیوگرافی برابر 70/0 به دست آمد، که در همه موارد معنی دار بود (001/0p<). همبستگی میان درمانگر، درون درمانگر در محاسبه دستی، بالا و معنی دار بود. نتیجه گیری: روش پیشنهادی در مطالعه حاضر می تواند با کاستن از زمان، هزینه و خطرات ناشی از قرار گرفتن در معرض اشعه x؛ شاخص مناسب و دقیق برای ثبت تغییرات قوس کمری باشد.